Bir Umarsızlığın Şiiri

Korkuyorum kıstaracaklar seni

Köşe başında

Eğri büğrü taş sokaklarda

Elleri karanlık

Zifiri gecenin ayazında

Kıstıracaklar

Yollarda yağmurun pası

Tüm seslerin yitecek sanki

Alacaklar belki bulutları üzerinden

Sonra güneşi,toprağı

Bir bir…

Ah karanlıklara gömecekler seni

Dört koldan yapacaklar bunu

Zakkum kokacak nefesleri

Yavaş yavaş alacaklar

Gözlerinden ışığı

Saat gecenin üçü

Yapacaklar

Kimseler yokken

Sokak köpekleri  elini ayağını çekmişken

Kıstıracaklar

Kıyacaklar sana inan bana…

(Ali İsmail'lere...)

Engereğin Gözü

Sürgülendi sonra kapı nedensiz

Aralık kalmasın diye

Sürgülendi bilmem kaç harfle

Soğuk çok soğuk

Yürekleri sağır edecek bir sessizlikle

Bitecek yediveren gülleri

Yitecek şimdi

Engerek olacak kalbim

Zehrini usul usul içerek…