İnanır mısın?

Yakıldın çocuk 45’te

Atom bulutunun içinde

 yükseldi küllerin

Yapıştı insanlığın üstüne

Boğuldun ve 15’te.

Adına milenyum derler

Uzay çağında

Herkesler gördü seni

O kadar o kadar küçüktün ki

Belki bi elma şekeri

Ya da atlıkarınca

Hayal ederdin en çok

Mülteci kaldın

Hayallerin bile mülteci

Ve kaldırıp koyamadı insanoğlu seni

Bir köşeye

sadece yaşa diye…

Ve bundan gayrı

vurdukça  dalgalar kıyıya

Utanacak  desem insanlık

İnanır mısın?

Öyle

Sanki iskambilden kağıttı her şey. Konuşunca yıkılacaktı.

Hoşça kal Himmet Ağabey...

    Şeker Kamil,Himmet Ağa,Hasip,Bekçi Zeynel,Selim…İsimleri aklımdan geçirirken bile yüzümde tebessüm oluşturan o güzel insan Zeki Alasya…Çocukluğumun saf,ton ton ve sağlam abisi.O da tıpkı Kemal Sunal,Adile Naşit,Hulusi Kentmen,Kadir Savun ve ismini yazamadığım nice güzel insan gibi sessiz sedasız çekip gitti bu dünyadan.Ve artık iyice kanıksadım ki büyümek demek bu sanırım.Büyüdükçe çocukluk,ilk gençlik kahramanlarımız birer birer göçüp gitmeye başlayınca anladım hiç de matah bir şey değil bu büyümek hali.Varsın çocukken oturduğum koltuktan sarkıttığım o ayacıklarım değmesin yere.Hep çocuk kalsam da Şeker Kamil’ler, Kaymakam Cafer’ler, Hafize Ana’lar yanı başımızda olsa…

    Artık filmlerinle yaşamaya devam edeceksin Himmet Ağa dimağımda.Ve evet biz büyümeye devam edeceğiz üzülsem de yana yakıla…

                

Özgecan...

 

   

         Unutacağız seni de Özgecan.Tıpkı diğerleri gibi..Güldünya gibi,Pippa Bacca gibi…Adını bile duyamadığımız,sadece kadın olduğu için katledilen binlercesi gibi.Adına ağdalı laflar dizilecek.Devlet büyükleri ellerini birleştirecek önlerinde.Parmakları biribirine geçmiş,yağlı ve riyalı parmakları.Yüzlerinde her gün değiştirdikleri  birer maskeyle. Enine,boyuna,kalıbına bakmadan,ederim nedir diye düşünmeden çıkan birkaç insanımsı ise aklınca hala içinde bulunduğu kokuşmuşluğu görmeksizin senin mini eteğine takılıp kalacak.Kadını hala meta olarak görenler pervasızca  laflar edecekler tükürükleri kendilerine doğru.Hala sisteminin ne kadar kokuştuğunu görmeyenler,görmek istemeyenler olacak.ABD’de var ama diyecekler sanki burda olması gerekirmiş gibi.Her konuda orayla yarışıyorduk değil mi?Kınamalar,yermeler,ağız dolusu küfürler yazık ki seni geri getirmeyecek. Sen öldüğünle kalacaksın.Birileri  ama içten göz yaşı dökecek senin için,gerçekten.Sonraysa  hepimiz hayatın akışına bırakacağız kendimizi.Ta ki yeni bir kadın cinayetine kadar.Küçük hanımlar,küçük beyler!Yirmisinde bir genç kız bizler sıcak yataklarımızda uyurken katledildi.Kelime acz içinde kalsa da vahşeti anlatmaya.Umarsızlığımın doruklarına çıktığım şu an,şu dakika ne söylesem kafi gelmeyecek huzur içinde uyu Özgecan demekten başka!!