Yakıldın çocuk 45’te
Atom bulutunun içinde
yükseldi küllerin
Yapıştı insanlığın üstüne
Boğuldun ve 15’te.
Adına milenyum derler
Uzay çağında
Herkesler gördü seni
O kadar o kadar küçüktün ki
Belki bi elma şekeri
Ya da atlıkarınca
Hayal ederdin en çok
Mülteci kaldın
Hayallerin bile mülteci
Ve kaldırıp koyamadı insanoğlu seni
Bir köşeye
sadece yaşa diye…
Ve bundan gayrı
vurdukça dalgalar
kıyıya
Utanacak desem
insanlık
İnanır mısın?
